اين دشواري هنگامي مضاعف ميشود كه شغلمان رانندگي باشد. به همين دليل بايد به زحمات رانندگان وسايل نقليه عمومي از اتوبوس گرفته تا تاكسي ارج نهاد. بهخصوص اينكه رانندگي مداوم در تهران با شرايطي كه همه بهخوبي با وضعيت آن آشناييم، نياز به اعصابي پولادين دارد. با اين مقدمه ميخواهم به اين نكته اشاره كنم كه بخشي از ترافيك تهران محصول شيوه حضور افرادي است كه براي اياب و ذهاب شهروندان به خيابانها آمدهاند.
بهخصوص و بهصورت ويژه اين معضل درمورد مسافركشهاي شخصي مشهود است. كافي است به ميدانهاي پرتردد شهر برويد و ببنيد رانندگاني كه در جستوجوي مسافر هستند چگونه باعث افزايش ترافيك و شلوغي شدهاند. گاهيوقتها تا شعاع چندصدمتر عرض خيابان را عملا بند ميآورند و تنها يك لاين قابل تردد وجود دارد. اغلب مشكلات ترافيكي تهران نيازمند راهكارهاي دشوار درازمدت و پرهزينه هستند، ولي مواردي هم وجود دارد كه با كمي تدبير ميتوان شرايط را بهبود بخشيد.
سامان دادن به شيوه حضور رانندگاني كه زحمت رفت و آمد شهروندان را عهدهدار شدهاند خيلي دشوار نيست. بماند كه اين حجم خودروي شخصي كه در تهران به مسافركشي مشغولند و زير نظر تاكسيراني هم فعاليت ندارند خود معضلي جدي است.
گاهي وقتها تعداد اتومبيلهايي كه در ميدانهاي شهر حضور دارند از تعداد مسافران بسيار بيشتر است. ميدانم كه شرايط اقتصادي، بسياري را ناچار به مسافركشي كرده، ولي حتي اين را هم ميشود بهگونهاي سامان داد كه اين حضور پرتعداد بر گرههاي فراوان ترافيكي نيفزايد يا دستكم شلوغي و ازدحام كمتري را به خيابانها تحميل كند.
- بازيگر و كارگردان تئاتر و تلويزيون
نظر شما